Kromme tenen

Op de terugweg?

Geplaatst op 6 maart 2018 door Frans la Poutré (franslapoutre@2xplain.nl 

Aftredende ministers, ik kijk er meestal met nogal gemengde gevoelens naar. Het gaat altijd gepaard met een uitgebreide rituele dans. De Kamerleden die de vertrokken minister het leven zuur hebben gemaakt spreken nu van een persoonlijk drama, de Minister President noemt het een moedig besluit en heel het Binnenhof vindt dat het aanzien van de politiek is gered. Persoonlijk vind ik dat het aanzien van de politiek juist verder is afgebrokkeld. Vaak is het aftreden een gevolg van zaken die dan wellicht formeel wel de verantwoordelijkheid van de minister zijn, maar zich niettemin buiten diens directe invloedssfeer afspeelden, soms zelfs in de tijd dat de betrokkene nog niet eens minister was. Dan vertrekt er dus een kundige bestuurder, die persoonlijk niets fout heeft gedaan. Daar wordt het aanzien niet hoger van. Hoe moedig het besluit is, is ook maar de vraag. Afgetreden ministers belanden in het algemeen niet in de bijstand; de consequenties zijn minder dramatisch dan wanneer u uw baan verliest.

In het licht hiervan is het merkwaardig dat onze ex-minister van Buitenlandse Zaken zo lang heeft gewacht met aftreden. In tegenstelling tot wat ik hiervoor schreef ging het bij hem om redenen waarvoor hij de volle, persoonlijke verantwoordelijkheid droeg, en die hem bovendien schaadden in de uitvoering van zijn functie. Dan lijkt er me weinig keus over te blijven dan opstappen. Ongetwijfeld zal ook hij wel weer ergens goed terecht komen.

Maar goed, wat moet u als lezer van een PayRollBlog hiermee? Vaktechnisch gesproken zal het u immers een zorg zijn wie er bij Poetin in zijn vakantiehuisje zitten. Maar als aftreden bij blunders, ook al zijn die door een voorganger gemaakt, de regel is in Den Haag, dan mag er nog wel iemand opstappen. De gang van zaken rond de Wet dba valt naar mijn idee namelijk onder een van de grootste blunders die ik in de bijna 30 jaar dat ik vakinformatie voor de salarisadministratie verzorg heb meegemaakt. Over de Dba zelf heb ik al het nodige geschreven, onder meer in een blog met de titel "Arme Wiebes". In feite deed de Dba weinig anders dan de al lang bestaande definitie van de dienstbetrekking duidelijker formuleren. Ook onder de VAR bestond die definitie al, alleen werd hij veelvuldig omzeild. De ophef over de nieuwe wet ging niet over de voorbeeldcontracten, of over andere nieuwe aspecten, maar over die definitie, die dus helemaal niet nieuw was. Wiebes moest door de knieën en de handhaving van de nieuwe wet werd uitgesteld.

 

En wat gebeurde er onlangs: Minister Koolmees (SZW) en staatssecretaris Snel (Fin) kondigen aan dat de opschorting van de handhaving verder wordt verlengd, en wel tot 2020. Dan komt er iets nieuws. Dat klinkt misschien leuk voor de critici, maar intussen zijn er vele werkgevers die geïnvesteerd hebben in aanpassingen van hun contracten, zodat deze Dba-bestendig werden. Duizenden salarisadministrateurs en hr-medewerkers hebben cursussen gevolgd. Vele advies-uren zijn ingekocht bij juridisch adviseurs. De toch al zo geplaagde Belastingdienst heeft manjaren tijd verspeeld met het beoordelen van standaardcontracten. En nu wordt de facto doodleuk medegedeeld dat er wat anders gaat komen.

 

Ik ben heel benieuwd wat we mogen verwachten. Gaat de definitie van de dienstbetrekking nu op de schop? Of weet een Haagse taalgoochelaar het kunstje van de Pemba te herhalen, waarmee een wet die veel protesten opriep vervangen werd door een veel nadeliger wet, die echter door de naamgeving niet als nadeliger gezien werd?

Ik vind de hele gang van zaken in principe genoeg geblunder om een bewindspersoon "zijn consequenties" te laten trekken. Koolmees en Snel zijn politiek verantwoordelijk, maar wat mij betreft is het belangrijker dat ze zorgen dat alles nu goed wordt opgelost, dan dat ze de rituele dans van het aftreden gaan dansen. Misschien kunnen ze zich dan ook even buigen over de vraag hoe al die kosten die bij nader inzien niet nodig waren kunnen worden gecompenseerd. Wiebes is natuurlijk wel verantwoordelijk in de zin dat hij het allemaal in gang gezet heeft, maar omdat hij nu op Economische Zaken zit is hij dan weer niet politiek verantwoordelijk. Dus gebeurt er waarschijnlijk verder niets. Wel raar dat dit op het Binnenhof tot geen enkele ophef geleid heeft. Één aftredende minister vond men waarschijnlijk wel genoeg.

Praat mee op Discussiegroep salarisadministratie op LinkedIn of volg ons via www.facebook.com/2xplain of


Naar alle blogs

Docnr: 121602