Bij internationale tewerkstellingen binnen EU-verband, is op basis van internationale bepalingen geregeld van welk land het sociaal zekerheidssysteem van toepassing is.
De EU-Verordening 883/2004 is in beginsel niet van toepassing op derdelanders (ie. degene met een niet-EU/EER of Zwitserse nationaliteit). Bij een separate verordening (1231/2010) is evenwel bepaald dat de EU-Verordening 883/2004 ook op derdelanders van toepassing indien zij enkel op basis van hun nationaliteit niet onder de regeling zouden vallen. Dit geldt echter niet voor Denemarken, wel geldt het voor de EER-landen en Zwitserland.
Volledigheidshalve past het om een opmerking te maken aangaande het Verenigd Koninkrijk dat geen onderdeel meer is van de EU en evenmin van de EER. De EU Verordening 883/2004 is dan ook niet meer van toepassing op het Verenigd Koninkrijk, maar voor personen die onder het Terugtrekkingsakkoord tussen de EU en het Verenigd Koninkrijk vallen, blijven de rechten wel beschermd. Voor diegene die er niet onder vallen, geldt een bijzonder protocol met vergelijkbare bepalingen als de EU-Verordening 883/2004.De EU-Verordening gaat uit van het beginsel van exclusiviteit. Dat betekent dat een werknemer maar in één land sociaal verzekerd is. Als hoofdregel geldt dat men iemand sociaal verzekerd is in het land waar de werkzaamheden worden verricht.
Op deze hoofdregel geldt echter een aantal uitzonderingen. De belangrijkste daarvan zijn de sociale zekerheid bij detachering (uitzending) en de sociale zekerheid bij het werken in twee of meer landen (multi-state werkzaamheden).
- (Vervolgpagina's)
- Uitzending
- Werken in twee of meer EU-landen
- Speciale beroepsgroepen