Salarisadministrateur, terug in je kooi
Salarisadministrateur, terug in je kooi
Geplaatst op 8 mei 2013, door Jos van Weert (josvanweert@2xplain.nl)
De voorbije maand vielen twee nieuwsberichten mij bijzonder op, omdat ze voor mijn gevoel heel nadrukkelijk te maken hadden met de persoon van de salarisadministrateur.
Het minder goede nieuws
Het eerste bericht gaf me een beetje een bittere nasmaak. Leest u het hier zelf nog maar eens even. Salarisadministrateurs maken veel fouten. Ze zijn zelfs verantwoordelijk voor miljoenen aan onnodige kosten. Dat doet pijn…
Maar eigenlijk was het voor mij niet zoveel nieuws. Ik beweer al jaren, dat in elke salarisadministratie een of meer fouten zitten. Doodeenvoudig omdat het een veel te ingewikkelde administratie is. Een administratie met hele lijsten van coderingen, waarbij een klein foutje in zo’n code opeens grote gevolgen heeft. Een administratie waar betaalde uren soms wel en soms niet moeten worden meegeteld als gewerkte uren voor de bepaling van het arbeidsverleden.
Nou zullen de automatiseerders roepen, dat dat in hun software allemaal geautomatiseerd is. En in wezen is dat meestal ook zo. Maar dan moet de salarisadministrateur zijn ‘looncodes’ wel goed hebben ingericht. En er moet in voorkomende gevallen wel de juiste ‘looncode’ worden gebruikt. Met een andere ‘looncode’ wordt vaak hetzelfde netto resultaat bereikt, maar worden in de loonaangifte verkeerde gegevens genoteerd.
Eén van de verwijten is, dat salarisadministrateurs verzuimen premiekortingen en afdrachtverminderingen te gelde te maken. Dat is hen inderdaad te verwijten. En ik weet, dat ze zich zullen verdedigen door te melden, dat ze de gegevens niet aangeleverd krijgen. Maar juist daar zit míjn verwijt. Salarisadministrateurs moeten over veel kennis beschikken om hun werk naar behoren te kunnen doen. Maar ze moeten die kennis soms ook uitdragen binnen de organisatie. En dat geldt nou bijvoorbeeld heel specifiek voor premiekortingen en afdrachtverminderingen.
Maar gelukkig...
Dan het goede nieuws. Eindelijk wordt onderkend, dat salarisadministraties over een enorm waardevolle database beschikken. En dat salarisadministrateurs vaak veel contacten hebben. Lees dit artikel daarover ook eerst maar even door. Dat geldt natuurlijk voor salarisafdelingen van accountantskantoren, maar het geldt evengoed voor salarisafdelingen van bedrijven. Want wat voor externe klanten geldt, geldt evenzeer voor interne klanten.
Wat doet de interne salarisadministrateur als hem blijkt, dat één van de managers duidelijk achterblijft in zijn kennis van de arbeidsvoorwaarden? Of als een andere manager altijd te laat is met de aanlevering van zijn gegevens, omdat hij nog achter de kopieën van de paspoorten van nieuwe werknemers aan moet? Of als uit de salarisadministratie blijkt, dat één afdeling volledig verantwoordelijk is voor de verhoogde gedifferentieerde WGA-premie? Of als het ziekteverzuim op een andere afdeling twee maal zo hoog is als op alle andere afdelingen? Heeft hij voldoende skills om de goedgebekte managers van repliek te dienen, waarbij hij uiteindelijk dan ook nog bereikt, dat die manager hem voortaan advies vraagt, voordat het weer verkeerd gaat?
Is alles te leren?
Uit beide artikelen wordt het belang van kennis en vaardigheden voor salarisadministrateurs duidelijk. Een beter ‘geschoolde’ salarisadministratie levert geld op. Maar met alleen kennis en vaardigheden redden salarisadministrateurs het niet. Ze zullen zich ook moeten laten gelden.