Is het belastingplan gestoeld op wishfull thinking?

Geplaatst door Frans la Poutré (franslapoutre@2xplain.nl) op 19 november 2015

Belastingplan Wiebes dreigt te sneuvelen

Wiebes-belastingplan-2016Voor het eerst in de geschiedenis dreigt er een belastingplan te sneuvelen. De Tweede Kamer heeft het plan deze week aangenomen, maar als de partijen in de Eerste Kamer hetzelfde stemgedrag vertonen als die in de Tweede Kamer, krijgt het in de senaat geen meerderheid. Wiebes zet inmiddels alle middelen in om dat te voorkomen. Hij roept dat de tegenstemmers ons een pakket lastenverlichtingen van 5 miljard misgunnen. Met name D66 krijgt daarbij de wind van voren, hoewel ook de partijen die pal staan voor de laagste inkomens, de SP, de PVV en 50-plus tegen gestemd hebben. Ik neem aan dat Wiebes er vanuit gaat dat D66 het meest vatbaar is voor zijn retoriek.

35.000 banen

Er was overigens wel een oplossing voor handen. CU en SGP wilden wel beloven om voor te stemmen, als dan wel de alleenverdieners wat meer zouden meeprofiteren van de lastenverlichting. Dat vond de VVD dan weer een slecht idee, terwijl de PvdA er ook niet echt warm voor kon lopen. Het grootste probleem voor het kabinet was echter dat het voorstel van de christelijke partijen 35.000 banen zou kosten. Dat mocht in geen geval gebeuren.

Ik draai al een tijdje mee in het vak en zie dat in belastingplannen altijd wel het effect op de werkgelegenheid wordt berekend. Dat is zo vanzelfsprekend dat ik me nooit heb afgevraagd hoe dat effect nou precies berekend wordt. En vanmorgen vroeg ik me dat ineens wél af, en vroeg ik me bovendien af waarom ik me dat eigenlijk nooit eerder heb afgevraagd. Alle reden dus voor een zoektocht.

Arbeidsaanbod

belastingplan-actualiteitendagDiverse zoekopdrachten in Google leiden tot talloze rapporten en analyses, maar niet tot een antwoord op mijn vraag. De website van het Centraal Planbureau was niet mijn eerste bestemming om te gaan zoeken, omdat ik verwachtte daar met mijn blinde vlek voor ingewikkelde statistische berekeningen niet veel wijzer te kunnen worden. Toch blijkt het antwoord op de CPB-site te vinden te zijn. In redelijk heldere taal nog wel. Het CPB baseert haar voorspellingen op een "microsimulatiemodel met gedrag voor de analyse van wijzigingen in het belasting- en uitkeringsstelsel in Nederland". Behalve een lijvige, gedetailleerde beschrijving van dat zogeheten MICSIM, is er ook een verkorte samenvatting in taal die voor niet-statistici te begrijpen is.

Al in de eerste zin komt de aap uit de mouw: "De kern van het model is een discreet keuzemodel voor het arbeidsaanbod." Arbeidsaanbod? Ook uit de rest van de samenvatting blijkt dat het model uitrekent wat de voorgestelde maatregelen voor effect hebben op de keuze van niet-werkenden om al dan niet wél te gaan werken. Dankzij de maatregelen in het belastingplan besluiten volgens dit model dus 35.000 niet-werkenden dat zij gaan werken. Dat is heel mooi, maar het zou pas echt mooi zijn als er voor die 35.000 mensen dan ook direct een baan zou zijn. Zoals we allemaal weten is dat helaas niet het geval. 

Belastingvoordeel leidt niet automatisch tot meer banen

Het is ook heel onlogisch om te denken dat belastingvoordeel voor burgers zou leiden tot meer banen. Die banen moeten immers van de werkgevers komen, en die creëren alleen banen als ze mensen nodig hebben. Bij een gericht voordeel op de arbeidskosten kunnen ze de drempel om nieuwe mensen aan te nemen mogelijk wat lager leggen, maar dat is in het belastingplan niet aan de orde. Naar mijn idee levert het belastingplan dus slechts 35.000 nieuwe werkzoekenden op.

35.000 extra banen is dus slechts wishfull thinking. Omwille van gebakken lucht neemt het kabinet nu het risico dat het belastingplan sneuvelt. De gevolgen daarvan zijn immens. Niet zo zeer in formele zin: de bestaande regelgeving blijft dan "gewoon" gelden. Maar de Belastingdienst heeft al laten weten dat de nieuwe rekenregels niet meer teruggedraaid kunnen worden. Ook in alle salarissoftware zijn de nieuwe regels al ingebouwd. Los van het belastingplan zijn er bovendien al enkele wijzigingen in de regelgeving door het parlement aangenomen. Die worden dus wél op 1 januari 2016 van kracht. Simpelweg het rekenprogramma voor 2015 blijven gebruiken is dus geen optie.

Prinsjesdag toch maar naar april?

Pikant detail: als de Belastingdienst niet terug kan, maar het belastingplan wordt verworpen, gaan we in 2016 te weinig loonbelasting betalen. De rekenprogramma's gaan immers al uit van lastenverlichting. In maart 2017 zien we de consequenties daarvan op onze IB-aangifte: een forse bijbetaling. Maart 2017? Op de 15e van die maand mogen we weer stemmen, als het kabinet tenminste de rit uit zit. De oppositiepartijen lijken dat beter te beseffen dan het kabinet.

Belastingplan-2016-parlementDen Haag speelt een onverantwoord spelletje. Afwijzing van het belastingplan mag dan wel politiek in orde zijn, maar de administratieve chaos die daarmee bij burgers en werkgevers wordt neergelegd is onacceptabel. Vanuit democratisch oogpunt is het natuurlijk ook onacceptabel dat een parlement geen andere keuze heeft dan een plan goedkeuren. Misschien moet een oud idee om Prinsjesdag naar april te verplaatsen toch maar weer eens afgestofd worden. De laatste keer dat Prinsjesdag verplaatst werd was in 1848. Omdat het parlement meer tijd nodig had bij de invoering van de eenjaarlijkse begroting werd de 3e dinsdag in oktober indertijd een probleem en is de dag een maand vervroegd. Daar voor viel Prinsjesdag op de 3e maandag in oktober, en nog eerder op de 1e maandag in november. Veranderen kan dus. En het wordt wel weer eens tijd voor vernieuwing.


Voor bezoekers van de actualiteitendagen in Eindhoven, Sittard, Utrecht en Zwolle ligt er een Oudejaarslot klaar. Kijk op http://www.2xplain.nl/Opleiding/actualiteitendag voor informatie en voorwaarden.


Relevante links:

  • Gedegen vakkennis
  • CPB-pagina over MICSIM
  •  

    Naar alle blogs

    Docnr: 94392